Bu hafta iki tane maç oynandı. O denli iki müsabaka ki, ortaya karbon kağıdı koy, hiç farkı yok birbirinden. İki şampiyonluğa oynayan kadro ile düşme sınırında oynayan iki kadronun 90 dakikası… Antalyaspor daha katı defans yaptı. Kayserispor, onlara nazaran biraz daha oyuna girdi. Ancak futbolu bu türlü oynarsanız kazanma bahtın azalıyor. Buradaki kilit olay, defans yapan ekibin gol yemesi. Gol yiyene kadar inanılmaz direnç gösteriyorlar. Kayserispor da dün iyi dayandı. Birinci penaltı tartışılabilir. Zati bunu da Kayserispor’un genç kalecisi kurtarıyor. İkincisi ise tartışmasız penaltı. Kayserisporlu oyuncu, Beşiktaşlı futbolcunun bileğine basıyor. Hem de gereksiz yere… Siyah-beyazlı oyuncu topu ayağından çıkarmış, sen gelip ayağına basıyorsun. Esasen Kayserispor bu golden sonra ailece Beşiktaş’ın üstüne gidince kontradan golü yiyor. Liderlik uğraşı girince hem Galatasaray’da hem Beşiktaş’ta oyun gerginliği var. Bu futbolcuların rahat hareket etmelerini engelliyor. Ancak bu gerginlik çok erken. 21 gruplu bir lig oynanıyor. 3-4 maç üst üste kazanan üst çıkıyor, kaybeden aşağı iniyor. Güya yüksek binalardaki süratli asansörler üzere… Yeterli çaba oldu, tamam. Pekala kalite var mıydı? Hayır… İnşallah bundan sonra bu türlü maçlar seyretmeyiz. Ne evvelki akşam oynanan Antalyaspor-Galatasaray, ne de dün akşamki Kayserispor-Beşiktaş maçları üzere.. Son dakika oyundan atılan Kayserisporlu futbolcuları anlamak mümkün değil. Rakibin Beşiktaş değil ki. Sen düşmemeye oynayan bir ekipsin, bu maç bitti. Bundan sonra oynanacak maçlarda senin rakiplerin. Bunlar nasıl profesyonel anlamak mümkün değil. (Fotomaç)
Aspor