Galatasaray taraftarları birinci 45 dakikayı izlerken benim grubum Trabzonspor’u yener inancında değildi. Zira Galatasaraylı oyuncular kazandıklarında şampiyonluk yarışının süreceğini bildiği halde maç uzunluğu o ciddiyete bürünemedi. Terim’in takım darlığı nedeniyle zarurî olarak alana sürdüğü 11’in oyun aklı ve kalitesi Trabzonspor’u geçmeye yetmedi. Abdullah Avcı bir sistem hocasıdır ve Trabzonspor haftalardır deplasmanda kaybetmiyor. Rakibe nazaran nasıl tedbir alacaklarını, nasıl yanlışsız konumda olacaklarını çok iyi biliyorlar. Galatasaray, Trabzonspor’un oyun sistemini bir türlü bozamadı. Babel’in isteği, Taylan’ın çalışkanlığı Galatasaray’ı taşımaya yetmedi. Ayrıyeten kaleci Muslera da hiç bu kadar oyunun içinde olmamıştı, bir libero üzere misyon yaptı. Geriden oyunu kurmaya çalıştı. Fernandes ve Feghouli ikilisi oyundan çıkana kadar sıfır katkı yaptılar. Galatasaraylı oyuncular, saha içerisinde organize olamadıkları için hamlede çoğalamadılar. Hasebiyle birinci yarıda durum bile üretmediler. Meğer Trabzonspor Bakasetas ile 3-4 duruma girip, Ekuban ile de direğe takıldı. Emre Akbaba ve Halil girdikten sonra Galatasaray kendini dengeledi. Trabzon kalesine çok daha fazla adamla gitmeye başladı lakin son vuruşlarda tesirli değillerdi. Zira Trabzon asla Galatasaray’a geniş alan vermedi. Luyindama bu dönem Galatasaray’a yaptığı yanlışlarla üç maç dokuz puan kaybettirdi. Beşiktaş, Konya’da olan ölümcül yanılgılardan sonra Edgar’ın attığı gole de resmen asist yaptı. Galatasaray’ın stoperinde oynayan adam, topu nereye keseceğini bilmez mi? Topu rakibin karşılama yerine vuruyor. Geldiği üzere vursa, gösteri yapmasa Edgar golü atamayacak. Terim yapmış oldukları değişimle maça başlasaydı, Galatasaray tahminen de birinci 45’i mahkum oynamazdı. Galatasaraylı oyuncuların maç uzunluğu en hoş tarafı yenilen gole gösterdikleri reaksiyondu. 90+5’te Emre Akbaba’nın attığı gol, Galatasaray’a yalnızca bir puan getirmedi, Trabzon ile de ortasında olan puan farkının kapanmasını engelledi.
Aspor
