Son dakika spor haberi: Usta yazarlardan Yeni Malatyaspor – Fenerbahçe maçının ardından flaş değerlendirmeler!

LİMİT – REHA KAPSAL

Fenerbahçe, geçen hafta Denizlispor galibiyetiyle yeni teknik yöneticisi Emre Belözoğlu ile moral buldu. Bilhassa de Beşiktaş’ın galip gelmesiyle de tepe yarışı için Malatya deplasmanında kazanması gerekiyordu talihinin devam etmesi için. Oyuna 4-3-3 üzere başlayan Fenerbahçe, istikrarlı oyunuyla ve Valencia’nın duran toptan attığı golle öne geçti.

Sonraki süreçte oyun problemleri tekrar ortaya çıktı. Bu yapısal bozuklukta en değerli saha içi zaafiyet; kaptırdıkları topta ekip halinde çok geniş alanda yakalanmaları ve alan daraltamamaları. Bu tehditkar çıkışlar gol sinyali vermişti. Sonunda Malatya da golü buldu. Fenerbahçe’nin bilhassa saha içindeki yapı bozukluğu top ayağındayken ve rakipteyken sınırlar ortasında bir bütünlük arz edemediğinden, oyunu rakip yarı alanda kurgulamakta hem savunma hem atakta kasvet yaşıyorlar.

Ön alan baskısı yapacaksanız bu kadar geniş alanda yapamazsınız. Birebir vakitte bölgesel baskıyı muhakkak bir alanda yapacaksanız da burada da oyuncu dağılımlarının hakikat olması lazım. Savunma düşüncesi üzere hamlede da rakip yarı alanda baskın istikamet neresi olacak, rakip ceza alanından nasıl üstün olunacak? Bununla ilgili de plansızlık var.

Emre Belözoğlu’nun yaptığı ataklar daima oyuncu üzerinden, oyun üzerinden değil. Hamlede çıkardığı oyuncunun yerine tıpkı özellikte oyuncu alıyor. Fenerbahçe’nin daha atak yetersizliği varsa omurgasındaki en zayıf bölge olan santrforda 2 oyuncuyla oynaması lazım. Daima lisana getirdiği 4-3-1-2 üzere formasyonla saha içinde yer alabilir.

Zira Fenerbahçe’de çizgi oyuncuları çok maharetli değil, bununla ilgili kenar beklerinin de saha içi taktiksel yerleşimleri berbat. Konum değiştiği vakit oyun da değişir. Toplu ve topsuz oyun rakip yarı alanda nasıl olacak, birebir vakitte rotasyon saha içinde yani oyuncular oynadığı yer yerine farklı yere dayanak verince ne yapacak? Bununla ilgili de saha içinde rol dağılımları gerçek değil. Vede ikinci yarı birlikte hareket edemediklerinden, makus oyun sarılacivertiler ismine ortaya çıkıyor.

İkinci yarıda Fenerbahçe ataklarında Samatta’nın yanında 5 tane Malatyalı oyuncu vardı. Şayet siz 3’lü orta alanda, 2 tane 8 numara ile oynuyorsanız ne vakit dayanak verecekler, ne vakit ceza alanına girecekler, ne vakit topla buluşacaklar? Bunları iyi bilmeleri lazım. Bununla ilgili oyun ezberi dönem başından beri yoktu Emre’de. Bununla ilgili farklı saha içi dizilişleri ile derinlik de katamadı.

Alışılmış ki ekiple kısa müddettir bir arada lakin kimi şeyleri de radikal karar olarak saha içi formasyonunda alması gerekir. Bir ekibin ‘limiti’ olmalı, futbolcular alanda daha fazlasını istemeli ve hocalar da daha fazlasında talepkar olmalı. Kalan haftalar için Emre hoca birtakım şeyleri taktiksel yoğunluk açısından daha fazla gözden geçirmeli.

FUTBOLU BIRAKIN! – ERMAN TOROĞLU

Kimi şeylere inanamıyorum. Yıllarca futbolun içinde olunca; şu andaki kimi profesyonellere inanmak mümkün değil. Bu söyleyeceğim: v grup, y kadro, z ekip; ismi hiç kıymetli değil. Buralarda oynayan futbolcular… Rakip özgür vuruş kazanıyor, ceza alanının civarında baraj yapıyorsunuz. Barajın manası ne; suyu tutacak, insanların suyu olmadığı vakit da su gereksinimini karşılayacak. Yani su geçmesin.

Pekala; futbolda baraj ne demek? ‘Kaleye gol girmesin’ diye topun geçmesini engellemek. Ancak bakıyorum futboldan binlerce Euro kazanan futbolcular, futbol topundan korkup, ‘baraj’ denen manisi açıp golü yiyorlar. İnanamıyorum! Demirden korkuyorsanız trene binmeyin! Özgür vuruşlarda futbolcular, yüzleri topa dönük olarak barajı kuruyorlar. O futbol topu insanın alnına, hızına, göğsüne, dizine gelirse; esasen yaradan insanın ön tarafını muhafazaya almış. Alın, elmacık kemiği, göğüs kafesi, diz kapağı üzere… Fakat gerini dönersen daha zayıf…

Zira orada fazla muhafaza yapmamış yaradan… Tehlikenin önden geleceğini daha fazla gördüğü için bedeni muhafazaya almış. Futbolculara bakıyorum sırtlarını dönüyorlar, yan dönüyorlar, top ortalarından geçip gidiyor. O vakit futbolcu olmayın arkadaş! Bakınız maçı yazacaktım, insan bedeninden bahsediyorum. Lakin niye!..

Arkadaş sen paranı futboldan kazanıyorsan, toptan da korkuyorsan, futbolu bırak!.. Bunu yalnız barajı bozan Malatyalılar için değil bu işi yapan tüm futbolcular için söylüyorum. Erol Bulut gitti… Emre geldi… Öykü tıpkı, bir değişim yok. Şayet bu Fenerbahçe ve şayet bu Galatasaray oynadıkları bu futbolla şampiyon olacaklarsa vah Türk futbolunun haline!..

Sergen Yalçın, Beşiktaş’ta işe Sergen ile başladı. Lakin son vakitlerde Sergen’i bıraktı, Fatih üzere olmaya özendi. Bak Sergen; kendin üzere ol. Hayatta kopyalar iş yapmaz. Sergen üzere ol… Sergen üzere kal… Önceki gün Beşiktaş’ı seyrettim, dün akşam da Fenerbahçe’yi… İki kadro ortasında büyük fark var. Ancak ‘puan farkı’ derseniz dönem başından bu yana şu anda adaletli değil. Fenerbahçe’deki olay büsbütün Ali Koç idaresinin yapıtıdır. Zira muvaffakiyet varsa en üsttedir başarısızlık varsa tekrar üstte… Gerisi teferruattır.

Not: Beşiktaş-Alanya maçından sonra benim ağzımdan kimi şeyler yazılmış toplumsal medyada… Saçma sapan… Şunu bin kere söylüyorum; Sabah gazetesi ve Fotomaç’ta yazıyorum. Bir de A Spor’da ekip oyununa çıkıyorum. Bunun haricindeki hiçbir cümle benim değildir. Sakın sazan üzere yakalamasın kimse… Benim toplumsal hesabım yok. Olanların hepsi düzmece…

BİR KARIŞ! – EMRE BOL

Pelkas’la başlamamak Emre Belözoğlu’nun kusuruydu. Lakin ikinci yarının çabucak başında yanlışından dönmesi onun egosuz bir teknik yönetici olacağının göstergesi. “Yanlış yaptım” dememek için dakikalarca değişiklik yapmayan o denli çok hoca gördüm ki! Birinci yarı ile ikinci yarı ortasında dağlar kadar fark vardı.

Bu da yapılan oyuncu değişikliklerinin ne kadar yanlışsız olduğunu gösteriyor. Gustavo ve Pelkas’ta inanılmaz düşüş var. Birçok maçta grubun tamamı kötüyken bile ayakta kalan isimler olmayı başaran oyuncuların bu derece düşüş yaşaması beni şaşırtıyor.

Fenerbahçeli futbolcuların bu dönem tam 19 topu direkten döndü. Kale direkleri bir karış üstte olsa ne Erol Bulut giderdi ne de sarı- lacivertliler liderlikten aşağı inerdi. Biraz da baht olacak! Uzun bir ortadan sonra Fenerbahçe’yi bu kadar üstün oynarken izledim. Bunun nedeni grubun biraz olsun kendine gelmesi mi yoksa Malatya grubundaki eksikliğin çokluğu mu karar veremedim?

Maçın berabere bitmesine takılmıyorum. Esasen bu oyuncu gurubunun şampiyon olacak hali yok. En azından duruma giren, oyunun üstünlüğünü eline alan bir Fenerbahçe izledik. Oyun gelişmezse, skorlar aldatıcı olur. Bunun külfetini galibiyet serisi yapılan haftalarda gördük. Malatyaspor’un genç kalecisi Ertaç’ı kutluyorum. Gecenin kahramanıydı.