“SAVAŞ SIRASINDA İKİ ODALI KONUTTA 50-55 KİŞİ YAŞADIK”
Çocukluk periyodunda Kosova Savaşı’nı yaşayan Vedat Muriç, o yıllardaki zorlukları şöyle anlattı: Kosova’da bir mahallede bütün Muriç Ailesi olarak birlikte yaşıyorduk. Büyük bir aile olduğumuz için daima birlikte hareket etmek sıkıntı oluyordu. Daima birlikte bir yerde olmamız hepimizin tehlikede olması manasına da geliyordu. Merhametli askerlere denk geldik. Yalnızca bize ihtarda bulundular, “Eğer çıkmazsanız sonu berbat olacak” diye. Biz de mecburen konutu terk etmek zorunda kaldık. İki ay boyunca komşu ülke olan Arnavutluk’ta kaldık. 50-55 kişi iki odalı bir meskende yaşadık.
“SAVAŞ TRAVMASINI ATLATMAK SIKINTI OLDU”
Vedat Muriç, savaş sonrası ülkelerine döndüklerinde toparlanma sürecinin de sancılı geçtiğini anlattı: Bir köfteci dükkanımız var, hala devam ettiriyor amcalarım. O vakit daha karanlık çökmeden, akşam olmadan babaannem telefonla arıyordu, amcalarımı babamı, “Hadi gelin artık akşam oldu” diye. Zira kaygı vardı o orta. Akşam 18.00-19.00’dan sonra kimse çıkmıyordu dışarı. Bunun travmasını uzun bir mühlet yaşadığımızı hatırlıyorum. Dışarı çok mecburî olmadığımız surece çıkmıyorduk. Savaş travmasını atlatmak güç oldu. Bu savaşta büsbütün ailesini kaybeden çok tanıdığım ve arkadaşım var. Onlar için çok daha ağır geçti.
“FUTBOL OYNAMAMA AMCAM KARŞI ÇIKTI”
Futbola savaş sonrası Kosova’nın Liria ekibi altyapısında başlayan Vedat Muriç, o günleri şöyle anlattı: Liria altyapıya futbolcu alacaklarına dair duyuru yaptı. Annem beni yazdırmak istedi fakat birlikte yaşadığımız amcam karşı çıktı. Annem benim kaydımı gizlice yaptırdı. Uzun bir mühlet idmanlara saklı kapalı gittik. Sonra formamı giyip gerçeği açıkladık ancak hiç beklemediğim bir reaksiyonla karşılaştık. Amcam, “Hiç yakışmamış” dedi. İlerleyen periyotlarda onun da takviyesi çok oldu.
“FENERBAHÇE’NİN EFSANELERİNDEN OLMAK İSTİYORUM”
Fenerbahçe’ye transfer olduğu periyot karar vermenin kendisi için çok kolay olduğunu anlatan Vedat Muriç’in gayesi sarı lacivertlilerin efsaneleri ortasına girmek: O günkü kaidelerde istenilen bir futbolcu olduğum için nezaketen de olsa bir görüşme yaptık. Lakin benim karar vermem hiç güç olmadı. Hayalini kurduğum forma, hayalini kurduğum taraftar, kitle, camiadayım. İnşallah daha uzun yıllar bu formaya, armaya hizmet edeceğim. Birinci gayem bu formayla şampiyonluklar yaşamak, Avrupa’da değerli muvaffakiyetler elde etmek. Her vakit söylüyorum, inşallah mesleğimi burada noktalarım. Bu ekibe uzun yıllar hizmet edip bu kadronun efsanelerinden olmak istiyorum.
“OĞLUM FUTBOL İÇİN IŞIK VERMİYOR”
Vedat Muriç, oğlunun futbolcu olmasını isteyip istemediği meseleye şöyle karşılık verdi: Her futbolcunun hayali, oğlunun da futbolcu olmasıdır. Benim de hayalim bu lakin şu an baktığımda açıkçası hiç o denli bir ışık vermiyor bizim çocuk. 2 yaşında şu an. Futbol topu çok var konutta ancak büsbütün ilgi odağı otomobil. Doğal ben şundan umutluyum. Biraz daha büyüyünce tesislere, ortama elinden tutup getirdikten sonra tahminen fikri değişir. Şu an kısa vadede umutlu değilim. Teşvik edeceğim lakin zorlamam, istediği, keyifli olacağı mesleği yapsın.
“EN BÜYÜK DESTEKÇİM EŞİM”
Vedat Muriç, 2017 yılında dünya konutuna girdiği eşi Edibe Jorganxhiu’nun her vakit en büyük destekçisi olduğunu söylüyor: Eşim İstanbul’u çok sevdi. Burada tertibini kurdu tam manasıyla. Burası birinci konutu üzere görüyor. Ona karşın daima, “Senin mesleğine neresi iyi geliyorsa ben oraya varım” diyor. Her vakit yanımda ve bana büyük dayanak oluyor.
Aspor
